Laps skiën

(met dank aan Sytse voor het gebruik van een aantal foto's)

Dit jaar dus geen skivakantie in de Franse Alpen, Oostenrijk of Bulgarije. Nee dit jaar zijn we in "eigen land gebleven" en naar Ylläs gevlogen in Fins Lapland. Niet echt het hoogste skigebied in Europa - de hoogste "berg" in Finland ligt er en is wel 718 meter hoog -, maar wel een van de Noordelijkste. En koudste dus, vandaar dat je er in de derde week van april nog kunt skiën. De beste tijd van het jaar eigenlijk omdat de zon al meer dan 12 uur per dag schijnt en de temperaturen al enigszins aangenaam zijn (overdag een graad wat boven nul en 's nachts lichte vorst).

Dus op zaterdag 14 april vertrekken Ber en ik, samen met Frank en Sytse die de dag daarvoor uit Amsterdam zijn aangekomen, met FinnAir naar het vliegveld van Kittilä, in het hoge Noorden van Finland, zo'n 800 kilometer of anderhalf uur vliegen van Helsinki.

Finnair heeft als een van de weinige luchtvaartmaatschappijen een camera op de neus van het vliegtuig waarop je de stijging en daling kunt volgen.

Van het vliegveld in Kittilä is het nog 45 minuten bussen naar onze eindbestemming Äkäslompolo, een klein dorpje in het Ylläs gebied. Na wat gesleep met onze bagage komen we aan bij onze eigen Finse blokhut met, natuurlijk, een eigen sauna.

Äkäslompolo (wat zoiets betekent als de "bocht in de rivier waar de rendieren komen drinken") is een klein dorp met zo'n 300 inwoners in de zomer, maar aanzienlijk meer in de winter als de toeristen komen. Het heeft een groot hotel en diverse vakantieparken met Finse blokhutten. Er is één grote supermarkt en geen! Alko. Dus bier drinken uit de supermarkt of bestellen en de dag erna afhalen. Waar je al niet moeilijk over kunt doen...

In Ylläs zijn 56 skipistes en 27 liften, waarvan één stoeltjeslift. Het is lekker relaxt skiën, geen uren wachten bij skiliften zoals in Frankrijk en Oostenrijk, wel eerst iedere dag met de skibus van Äkäslompolo naar het skigebied. Alle soorten afdalingen zijn beschikbaar, dus je hoeft je niet te vervelen.

Tja, deze foto was onvermijdelijk natuurlijk. En nu ik weet wat het betekent, maak ik er maar mijn motto van hier in Finland: "Tee kunnon teko", oftewel "Doe iets goeds" (letterlijk: "Doe een goede daad").

Après-ski stelt in Äkäslompolo niet bijzonder veel voor. Maar ja da's ook wel zo prettig, rust je tenminste eens echt uit van je vakantie. Er zijn wat terrasjes op de pistes waar je wat kunt drinken of van de zon genieten en er zijn grote tenten waar je je eigen kampvuur kunt maken en een worst voor je lunch kunt roosteren als je wilt (en natuurlijk wilden wij dat...)

Maar het voordeel van Lapland is weer dat je er meer kunt dan alleen skiën. Zo hebben we op woensdag een heuse sleerit gemaakt met husky-honden. Niet echt een origineel Fins gebeuren (husky's komen uit Groenland, Canada en Siberië), maar toch... In koppels van twee, één op de slee en een ander staand op de slee als koetsier.

Hoewel maar een tocht van 10 kilimoter in zo'n 3 kwartier (klopt dit Sytse?), een ongekende ervaring. Toen we aankwamen op de hondenfarm, werd je gek van het geblaf. Maar de honden zijn heel lief als je ze aanhaalt en na de tocht waren ze zo moe dat ze voor pampus lagen en er geen geluid meer uitkwam. En ze willen niks liever dan rennen, dus zielig is het ook niet.

Eerst wat instructies over hoe je de slee bestuurt en kennismaken met de honden.

Mooie vergezichten onderweg...

En nog wat napraten achteraf met elkaar en de honden natuurlijk!

En terug naar ons dorp, met speciaal voor ons een "Pink" transfer.

Geen après ski, dus veel gezelligheid in de blokhut. Samen koken, iedere dag in de sauna en veel scrabblen. Maar ook uitgegeten, echt Laps natuurlijk, een rendierkluif! en gewandeld.

Een gezellige, relaxte week die helaas toch weer veel te snel om was. Misschien voor wat meer vertier buiten de deur volgend jaar Levi proberen. En voor de langlaufers onder ons: er zijn ook heel veel loipes in Lapland (meer nog dan afdalingen).