Bezoekje aan Numella en een vreemd natuurverschijnsel

Vaak vragen Nederlandse vrienden en familileden me of ik nu al een beetje geïntegreerd ben in het sociale leven in Finland. Meestal antwoord ik dan dat Finnen niet zo snel vrienden maken. Meer nog dan Nederlanders kijken ze nogal de kat uit de boom. Maar de primeur was voor één van mijn medewerksters. Outi Mäkiniemi had me al eens gezegd dat als mijn vriend over was uit Nederland, dat we bij haar op bezoek moesten komen: "Kun je zien hoe een Fins gezin vandaag de dag woont buiten Helsinki."


Eind mei was het zover, Ber was over uit Amsterdam en we hadden verder niks op het programma dat weekend. Dus ik vraag tijdens de lunch in die week daarvoor een keer aan Outi: "Staat die uitnodiging eigenlijk nog steeds?" Nog geen twee uur later had ik een uitnodiging in mijn e-mail voor een barbecue bij haar thuis, met bijgaande foto waarin de gezinsleden werden voorgesteld en een routebeschrijving naar hun huis in Numella, een soort Almere zo'n 40 kilometer ten noordwesten van Helsinki.

Outi en Timo (werkt ook bij Nokia) met hun kinderen Julia (9), Milena (5) en Rasmus (2)

Dus wij vanaf het regionale busstation in Kamppi naar Numella, waar Timo ons bij het busstation ophaalde. Het werd een erg gezellige avond (op kousenvoeten, altijd eerst je schoenen uit als je bij Finnen op bezoek gaat!) met een lekkere traditioneel Finse barbecue. Dat alles in een grote woning over diverse geschakelde verdiepingen verdeeld met een mooi overdekt en verwarmd (erg handig in Finland) terras. En ondanks onze beperkte communicatiemogelijkheden in het Fins, vonden de kinderen die buitenlanders wel grappig, vooral op de trampoline.

Op zondag even tennissen met Ber, voor het eerst op een buitenbaan in Helsinki. Maar op weg naar de tennisbaan, waan ik me opeens weer in de winter. He, dat lijkt wel sneeuw! Het blijken de opgehoopte zaden van de berkenbomen (0f paardenbloemen?). Geen wonder dat zoveel van mijn Finse collega's klagen over pollen en hooikoorts.