Sunday, September 9, 2007

Oost-Finland met een Russisch tintje - 3

Langzaamaan naderen we het uiteindelijke doel van de week: Savonlinna, oftwel het kasteel van "Savo", waar de laatste week van het jaarlijkse operafestival is aangebroken. Omdat in het hoogseizoen moeilijk betaalbare accomodatie te vinden is in Savonlinna, logeren we in Gasthaus Kerihovi, een aanrader uit de Lonely Planet in het naburige Kerimäki. Of zoals de Insight Guide het noemt: "een typisch Fins, zeer uitgestrekt dorp". En niet alleen het dorp was typisch Fins...







In de drie dagen dat we in Kerimäki zijn, hebben we volop tijd om de omgeving te verkennen. We zijn in het beroemdste merengebied van Finland en vooral de route over de smalle rotsrichel Punkaharju biedt prachtige uitzichten op meren, bomen en bossen aan beide kanten van de weg. Hier snap je waarom de Finnen zo gek zijn van hun natuur.










En tussen al dat natuurschoon, is ook de cultuur niet vergeten. In Punkaharju brengen we een bezoek aan het grotmuseum van Retretti. Een uniek museum waar de kunst zich zowel onder de grond (in een soort namaakdruipsteengrotten) als boven de grond bevindt. Schilder-, beeldhouw-, glas- en sieraadkunst, alles waar Finland trots op is, is er zo ongeveer bij elkaar gebracht. Vooral het gedeelte in de grotten is erg bijzonder, met kunstwerken die je niet gauw ergens anders tegen zult komen, omdat ze spelen met het water en de koele omstandigheden van de grotten. Ook het werk van de (alweer) Russische Olga en Alexander Florensky uit St. Petersburg was de moeite. Ze steken de draak met wapentuig en ander militair Russisch erfgoed door er werktuigen en speelgoed van te maken.




En dan natuurlijk ons culturele hoogtepunt van de week. De opera! Het kasteel Olavinlinna uit 1475 ligt op een eilandje midden in Savonlinna en was bedoeld om bescherming te bieden tegen de Russen. Nu is het kasteel dus het decor van het jaarlijkse operafestival en wij hebben er de Russische opera "De Rosenthal-kinderen" gezien. Een satirische moderne productie van het Bolsjoi Theater die een paar jaar geleden voor veel opschudding zorgde in Rusland en die nog maar eens aangeeft dat Rusland er tegenwoordig artistiek weer helemaal bijhoort.













En om het Russische tintje van de Oost-Finland week compleet te maken, bezoeken we nog het Orthodoxe Valamo-klooster, met een paar mooie kerkjes, maar waar de commercie de religie inmiddels al aardig heeft verdrongen.















En dan nog even over Kerimäki. Ja, je vindt er de grootste houten kerk ter wereld die aan meer gelovigen onderdak biedt dan het dorp aan inwoners telt. Maar het plaatsje kent ook zijn "typisch" Finse dronkenlappen die al om 8 uur 's ochtends op het terras aan hun eerste halve liter bier zitten en je 's avonds om je nek vliegen. En dan heb je de dorpsjeugd die iedere avond de natuurlijke rust verstoort door op brommertjes eindeloze rondjes door het dorp te crossen. Maar gastvrij waren ze wel in ons Gasthaus, want balonnen op Hans' verjaardag waren geen enkel probleem. Ze werden door het kind des huizes volgaarne in hergebruik genomen.













Saturday, September 8, 2007

Oost-Finland met een Russisch tintje - 2

In Lappeenranta, zo'n 25 kilometer van de Russische grens, blijven we twee nachten. Want van hieruit zullen we op bijzondere wijze Rusland bezoeken. Met onze Finse huurauto was het niet toegestaan het land van Poetin via de weg te verkennen, dus had ik maar een boottochtje geregeld via het Saimaa kanaal. Qua publiek deed het niet onder voor een gemiddelde riviercruise op de Rijn, maar het doel van de reis vergoedde veel.

Het Saimaa kanaal verbindt Lappeenranta (dat aan het grote Saimaa-meer ligt) met het tegenwoordig Russische Vyborg aan de Finse golf. Het kanaal is 43 kilometer lang en heeft 8 sluizen, drie aan Finse kant en vijf aan Russische, één met een spectaculair hoogteverschil van 12,7 meter.

























Na een reis van bijna 4 uur komen we aan en zetten we voet op Russische bodem. Vyborg kent een roerige geschiedenis, het was ooit Zweeds (van de 14de tot begin 18de eeuw), daarna lag het op Fins grondgebied, horend bij het Groothertogdom Finland onder Russische overheersing en na de Tweede Wereldoorlog werd het bij de Sovjetunie gevoegd. De bevolking evacueerde massaal naar Finland en Stalin vestigde er nieuwe Russische inwoners. Na het uiteenvallen van de Sovjetunie, is nu een periode van langzaam herstel en restaurantie aangebroken.



En hoewel de vrije markteconomie nu zelfs het straatbeeld heeft veroverd, is good old "Lenin" nog alom aanwezig.




Andere grootheden uit het Sovjet tijdperk zijn wel van hun voetstuk gevallen.


En het is wel duidelijk welke gebouwen voorrang krijgen bij de restauratie.














De jeugd wordt nog steeds goed voorbereid op de verdediging van de landsgrenzen, te land en ter zee...



En tot slot waren we ook getuige van hoe het moderne Rusland werkt, toen we voor ons laatste drankje in een van de "Sovjet-stijl" hotels in Vyborg waren: slechte bediening in de bar van het hotel, tenzij je stapels biljetten uit je broekzak tovert... en wie was die Russische "Paris Hilton" die uit die gepantserde MPV stapte en over haar hoge hakjes struikelde op de trap van het hotel?

Oost-Finland met een Russisch tintje - 1


Finland zoals je het je voorstelt: meren, eilanden en bossen. We hebben het eind juli persoonlijk kunnen ervaren, toen we een week door Oost-Finland (Karelië) hebben gereisd. Ik had, anders dan vrijwel alle andere Finse collega's - slechts 1 week vrij genomen in juli. Hans en Marjo (ons "opera"-clubje) waren overgekomen om het beroemde operafestival in Savonlinna te bezoeken. Een half jaar geleden had ik al kaartjes geregeld voor een operavoorstelling en hadden we besloten er een weekje reizen in het merengebied rond Savonlinna aan vast te koppelen. Dus een auto gehuurd bij Herz (speciaal tarief voor Nokia-medewerkers!) en erop uit.
Eerst naar Porvoo, een soort Zaanse schans of Volendam zeg maar, bekend van de karakteristieke roodgeschilderde houten pakhuizen aan het water. Het is de op een na oudste stad van Finland met een beroemde oude kathedraal waar tsaar Alexander I de eerst Finse landdag bijeenriep. Helaas is deze houten kerk vorig jaar in brand gestoken en wordt op dit moment gerestaureerd.
















De klokkentoren van de kerk was gelukkig nog wel intact.


Interieur van een origineel houten huis in Porvoo.













Vanuit Porvoo, richting de Russische grens, naar ons volgende doel Lappeenranta. Onderweg doen we nog Kouvola en Hamina aan op de enige dag in deze week dat het regent.




En wat doe je op een regenachtige dag: een bezoekje aan de lokale Lutherse kerk in Hamina.